De leden van dit gezin, dat tot hun deportatie woonde aan de Nieuwstraat 85 (nu nr. 8) waren:
naam | geboren te | datum | overleden te | datum |
Manfred Meyer | Reichelsheim | 17-03-1909 | Auschwitz | 28-02-1943 |
Sidonie Sara Meyer- Hirsch | Bad Wildungen | 02-02-1907 | Auschwitz | 22-10-1942 |
Brigitte Meyer | Frankfurt | 21-03-1938 | Auschwitz | 22-10-1942 |
Salomon Meyer | Deventer | 10-01-1940 | Auschwitz | 22-10-1942 |
Het gezin Meyer was in december 1938 na de Reichskristallnacht gevlucht uit Duitsland. De reden dat zij naar Deventer gevlucht zijn is vermoedelijk omdat de zus van Sidonie, Hertha Amalia Hirsch (1903-1942) ook al in Deventer woonde. Zij was getrouwd met David Frank (1902-1942). Pas op 27 februari 1939 wordt het gezin door de Deventer vreemdelingenpolitie geregistreerd op Brinkgeverweg 62, bij etaleur Theo Frank, die een broer van David Frank was. Dochter Brigitte is nog in Duitsland geboren. Toen zoon Salomon in Deventer werd geboren in 1940 was het huis te klein en werd een eigen woning gehuurd in de Nieuwstraat 85. De woning maakt nu onderdeel uit van de wolwinkel van de familie Schuiling.
Oorspronkelijk was Manfred koopman en Sidonie was naaister. Het gezin Meyer had geen eigen inkomen en kreeg vanaf 1940 steun van de Joodse Gemeente Deventer van ongeveer ƒ 12,50 per week. Dit komt mede door de brief (zie links( van Manfred Meyer van 10 september 1939 aan het Comité voor Bijzondere Joodsche Belangen, waarin hij verzoekt om financiële ondersteuning. Later kregen ze steun van de Joodse Raad. Mensen, die steun kregen, kregen ook bezoek van het maatschappelijk werk om hun situatie per periode opnieuw te onderzoeken. Zie hiervoor het rapport van 23 juni 1941. Op 23 januari 1942 ziet het echtpaar verder af van steun, omdat Manfred inmiddels een huishoudelijke betrekking had en zijn vrouw wat verdiende met naaiwerk.
Later in 1942 kwam ook nog een ander jong Duits (vluchtelingen)echtpaar bij hen inwonen, Kurt G. Schlossberger (12-11-1917 München) en zijn vrouw Elen Zivi (28-10-1921 Heidelberg). Hoewel zij ook op de registratielijsten van de Duitsers vermeld waren, heeft dit echtpaar hoogstwaarschijnlijk de oorlog overleefd.
Eind augustus moest Manfred Meyer samen met 26 andere Deventer joodse mannen naar het Werkkamp De Wittebrink in Hummelo. De dwangarbeiders uit dit kamp werden tegelijk met de joodse mannen uit de andere 39 werkkampen omstreeks 2 tot 5 oktober 1942 weggevoerd naar kamp Westerbork. Wegens zogenaamde "gezinshereniging" worden ook dezelfde tijd Sidonie en de kinderen Brigitte en Salomon uit hun woning in Deventer weggevoerd naar Westerbork. Op 19 oktober 1942 gaat het gezin op transport naar Auschwitz, waar Sidonie en de kinderen Brigitte en Salomon op 22 oktober 1942 overlijden. Manfred sterft ruim 4 maand later in Auschwitz op 28 februari 1943.
In het Deventer politie-archief bevindt zich een briefje d.d. 5 oktober 1942 van mej. H. Scholten gericht aan de Commissaris van Politie in Deventer. Ze wil teruggave van twee japonnen die vermaakt zouden worden en die zich bevinden ten huize van mevrouw Meyer, Nieuwstraat 85, "welk huis thans verzegeld is".